Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

ΠΡΩΤΑ Ο …ΘΕΟΣ!!!


            Το όχημα τύπου χάμερ του αμερικανικού στρατού, ακινητοποιήθηκε κολλητά στο πεζοδρόμιο! «Λοχαγός Τόμας», μου συστήθηκε ο οδηγός του, και άπλωσε προς το μέρος μου ένα τεράστιο νέγρικο χαμόγελο. Εγώ του άπλωσα το χέρι! «Είμαι ο λοχαγός Τόμας του αμερικανικού στρατού», επανέλαβε αυτός, «και υπηρετώ στη βάση επικοινωνιών που είναι εδώ πιο κάτω».
Κάτι με ρώτησε, κάτι δεν του απάντησα όπως θα το ήθελε, ξεπέζεψε από το όχημα και βρεθήκαμε να πίνουμε μπύρες στο καφενείο ενός χωριού κοντά στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο! Έχω έναν συγγενή στην πατρίδα σου τη Νέα Ορλεάνη, του είπα, είναι παντρεμένος με μία Τεξανή και δεν περνάει καθόλου καλά μαζί της. Το περίεργο θα ήταν να περνούσε καλά, μου απάντησε εκείνος, και ξεκαρδίστηκε στα γέλια!
            Ας πάρουμε όμως την ιστορία μας από την αρχή! Μια βδομάδα νωρίτερα με είχε καλέσει στο γραφείο του ο στρατηγός διοικητής της μεραρχίας του Κιλκίς, όπου υπηρετούσα λίγο πριν εκπνεύσει η δεκαετία του ογδόντα, ως λοχαγός Μηχανικού.
-            Τελευταία σου αποστολή είναι αυτή, μου είπε. Τον άλλο μήνα φεύγεις με μετάθεση και θέλω μέχρι τότε να μου φέρεις το τοπογραφικό διάγραμμα αυτής της περιοχής – μου έδειξε με το στυλό του στον χάρτη- που βρίσκεται κοντά στα αρχαία ορυχεία χρυσού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εκεί παλιά υπήρχε ένα μοναστήρι και οι κάτοικοι της περιοχής θέλουν οπωσδήποτε να σκάψουν τα ερείπια και να ξανακτίσουν την ιστορική εκκλησία του, για να λειτουργούνται! Το ζήτησαν επίμονα ο δήμαρχος και ο νομάρχης!
            Με έπιασε απελπισία. Η περιοχή ολόκληρη ήταν απόκρημνη, η έκταση της ερειπωμένης μονής μεγάλη, η αποτύπωση του εδάφους έπρεπε να είναι λεπτομερής, τα μέσα που είχα στη διάθεσή μου απαρχαιωμένα και ο διατιθέμενος χρόνος γι αυτή την εργασία σχεδόν ανύπαρκτος. Ωστόσο, η επιθυμία του στρατηγού, που ήταν επιθυμία του νομάρχη, που ήταν επιθυμία του  δημάρχου, που ήταν επιθυμία του κυρίαρχου χωριού …ήταν διαταγή!
            Χωρίς να χρονοτριβώ, έβγαλα τη στολή, φόρεσα ένα άνετο τζιν παντελόνι και μια πουκαμίσα, μπήκα στο ΙΧ αυτοκίνητό μου και τράβηξα γραμμή για το χωριό με τους …ευλαβικούς κατοίκους, για να συλλέξω τις πρώτες πληροφορίες, χωρίς να φαίνεται η ιδιότητα μου. Στο έμπα του χωριού συνάντησα την πρώτη εκκλησία, μετά την πρώτη στροφή την δεύτερη, λίγο πιο μικρή σε μέγεθος από την πρώτη, και φτάνοντας στην κεντρική πλατεία έπεσα πάνω σε έναν πανέμορφο και μεγαλοπρεπή ναό! Προβληματίστηκα!
-            Ωραίες εκκλησίες έχετε στο χωριό σας, απευθύνθηκα προς την παρέα που κάθονταν στο διπλανό τραπέζι του καφενείου που βολεύτηκα.
-            Και που να δεις την καινούρια που θα φτιάξουμε τώρα, μου απάντησε ένα από τα γεροντάκια. Πρώτα ο Θεός, θα χτιστεί στην πλαγιά που βλέπεις απέναντι. Εκεί παλιά, υπήρχε ένα μοναστήρι, που το είχανε φτιάξει οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου και το επισκεπτόντουσαν συνέχεια! Μας έταξε ο δήμαρχός μας, πως θα «ψήσει» τον στρατηγό για να μας τη φτιάξει ο στρατός ίδια κι απαράλλαχτη, όπως ήταν πριν την κάψουν, για να έχουμε έναν τόπο αγιασμένο και να εκκλησιαζόμαστε!   
-            Και οι άλλες εκκλησίες που έχετε στο χωριό; Τον ρώτησα τάχα αδιάφορα.
-            Αυτές είναι καινούριες και δεν κατεβαίνει εύκολα ο Θεός να τις επισκεφτεί, προσφέρθηκε να με κατατοπίσει ένας άλλος παππούς από το παραδίπλα τραπέζι που μέχρι τότε παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τη συζήτηση!. Θέλει το σπίτι Του ο Κύριος, το κανονικό, συμφώνησαν και οι άλλοι!
            Οι τρεις σειρές με τη ντόπια ρακή που ακολούθησαν, κάψανε τους ουρανίσκους των χωρικών και κάμψανε τις αντιστάσεις τους. Έτσι, δεν άργησαν να μου εμπιστευτούν τα πάντα, γύρω από το επτασφράγιστο μυστικό τους. Πως δηλαδή, κάποιοι συγχωριανοί τους, είχαν δει τελευταία τρεις ξένους μέσα στο σκοτάδι, με χάρτες και ανιχνευτές χρυσού, κάτι να ψάχνουν στα ερείπια της Μονής και να σκαλίζουν το σημείο που ήταν παλιά το πλατύσκαλο του πρόναου της εκκλησίας. Κι αυτό το κάτι, δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο από λίρες, χρυσαφικά και φλουριά Κωνσταντινάτα!
            Εγώ ωστόσο έπρεπε να κάνω τη δουλειά μου! Έτσι την επομένη, με δύο βοηθούς που είχα μαζί μου και τα τοπογραφικά μας όργανα, αφήσαμε το στρατιωτικό τζιπάκι μπροστά στα ερείπια και ανηφορήσαμε την πλαγιά, αναζητώντας το πλησιέστερο τριγωνομετρικό σημείο. Στην επιστροφή, μας περίμενε μια έκπληξη. Είχανε μαζευτεί περισσότεροι από πενήντα νοματαίοι και μας ρωτούσανε επίμονα πότε θα έρθουν οι μπουλντόζες για να σκάψουν.
-            Θα έρθουν και αυτές με τη σειρά τους, μην ανησυχείτε, τους αποκρίθηκα συγκαταβατικά για ν’ αποφύγω το διάλογο.
            Τις επόμενες μέρες ο αριθμός των θεατών – παρατηρητών αυξήθηκε αλματωδώς. Μόνο ο δήμαρχος, ο νομάρχης και κανα-δυό βουλευτές, λείπανε απ΄ την παρέα!
            Εκείνο λοιπόν ήταν το μεσημέρι που συναντηθήκαμε με τον Τόμας και πίναμε τις μπύρες μας, ενώ αυτός όλο και κάτι με ρωτούσε κι εγώ όλο και κάτι δεν του απαντούσα όπως θα ήθελε! Κάποια στιγμή δεν άντεξε και μου έταξε πως αν του έδινα τις άκρες του οικοπέδου του μοναστηριού θα έφτιαχνε αυτός το τοπογραφικό το βράδυ στη Βάση και θα μου το έδινε έτοιμο την επομένη το πρωί! Έτσι και έγινε!
            Της επομένη μου έφερε έναν ντοσιέ που είχε μέσα διπλωμένο το τοπογραφικό διάγραμμα πλήρες, όπως μου το είχε υποσχεθεί!
-            Επιβεβαιώθηκε! μου είπε, όσο εγώ έτριβα τα μάτια μου γιατί δεν πίστευα ότι το είχε φτιάξει μέσα σε λίγες ώρες. Το ανατολικό μπλοκ όπου να ‘ναι καταρρέει, συνέχισε, κι εμείς θα φύγουμε από εδώ και ίσως και να μη ξαναβρεθούμε. Κράτα το τοπογραφικό, σαν δώρο από μένα για να με θυμάσαι! Μόνο πρόσεξε μην το παρουσιάσεις αμέσως στους προϊσταμένους σου γιατί δεν θα σε πιστέψουν ότι το έκανες τόσο γρήγορα! Την τεχνολογία αυτή, ίσως την πάρετε κι εσείς μετά από μια δεκαετία.
-            Ούτε εγώ το πιστεύω, του είπα! Θα πάω αύριο να το τσεκάρω κι αν είναι σωστό, πρώτα ο Θεός, θα το παρουσιάσω μια μέρα πριν πάρω την μετάθεσή μου!
-            Πρώτα ο …Θεός! Επανέλαβε κι ο Τόμας και κοίταξε ψηλά στον ουρανό, προς το …διάστημα!

Γιάννης Β. Δεβελέγκας

ΥΓ: Θα ήταν καλύτερος ο κόσμος αν ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε τον Θεό (θρησκεία) περισσότερο για την κάλυψη των πνευματικών, και λιγότερο των υλικών του αναγκών ή τον  …Θεό (επιστήμη, κατά τον Τόμας), πρωτίστως προς όφελος της ανθρωπότητας και δευτερευόντως για την εξυπηρέτηση των πολιτικών και των οικονομικών του συμφερόντων!    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου