Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΕΣ


            Πολύς λόγος γίνεται τελευταία  στην Ελλάδα της χρεοκοπίας, του «success story», της εξευτελιστικής διαδικασίας διανομής κοινωνικών μερισμάτων και της μίζερης «ελπίδας» που ήρθε κι έμεινε, αναφορικά με τη διαπίστωση ότι η μεσαία τάξη συνθλίβεται και οδηγείται προς τη φτωχοποίηση και την εξαφάνιση.  
Ένας ορυμαγδός, που παράγεται αφενός από τη φλυαρία ημιμαθών πολιτικών και αφετέρου από το θράσος ειδικών(;), πολιτικών και οικονομικών αναλυτών. Ένας κίβδηλος κλαυθμός και οδυρμός που έρπει στα εξαρτημένα από τα οργανωμένα συμφέροντα στούντιο τηλεοπτικών παραγωγών ενημέρωσης και λόγου, καθώς και στα  κομματικά ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μέσα ενημέρωσης που από τη μια ταυτίζουν σκόπιμα την «αστική κοινωνία» με την «πλουτοκρατία» και τους προνομιούχους και από την άλλη θλίβονται υποκριτικά - ως καθαρόαιμα παρακλάδια του μαρξιστικού και του καπιταλιστικού διεθνισμού - για την εξάλειψη της αστικής ή μεσαίας τάξης, καθότι η τάξη αυτή, είναι η λιγότερο εξαρτώμενη από την εξουσία.
Ο ιδεολογικά ξεπερασμένος, ξύλινος πολιτικός λόγος της «ελληνικής αριστεράς», ενισχυμένος από την  υποτονική στάση, την ανεκτικότητα και την αδιαφορία των πολιτικών της αντιπάλων, ενθαρρύνει έντεχνα για ψηφοθηρικούς λόγους το επιρρεπές στο φθόνο πλήθος, που ειδικά αυτήν την περίοδο ταλανίζεται ανάμεσα σε πληθώρα προσωπικών αδιεξόδων, σοβαρής έλλειψης οικονομικών κινήτρων και απουσία εργασιακών ευκαιριών, και συν τοις άλλοις, διαθέτει περιορισμένη μόρφωση, παιδεία και ικανότητες. Με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο ακριβώς λόγο ενθαρρύνει και εκείνη τη μερίδα του λαού, που απεχθάνεται την πειθαρχημένη ζωή, τις παραδόσεις και την εθνική συνείδηση, τη λειτουργία της πολιτείας με αρχές και αξίες, τους μακροπρόθεσμους στόχους, την ευγενή σύνθεση της ηθικής μετά του κέρδους και τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς που συνοδεύονται από κοινωνική ευαισθησία.
Με άλλα λόγια, στρέφει τις μάζες εναντίον των φιλοπρόοδων πολιτών, που παγκοσμίως χαρακτηρίζονται από τα παραπάνω στοιχεία και προσόντα, και που επιπλέον, έχουν έμφυτη την τάση να προωθούν τις μεταρρυθμίσεις και τον εκσυγχρονισμό, με σεβασμό στον άνθρωπο και την αξιοπρέπεια. Εναντίον δηλαδή της αστικής τάξης, που ιστορικά, δημιούργησε και οργάνωσε σε παγκόσμιο επίπεδο, όλες τις πολιτικές, πολιτισμικές και κοινωνικές επαναστάσεις, για να ακολουθήσει στη συνέχεια ο όχλος!!!  
Τι είναι όμως η μεσαία τάξη; Είναι αυτοί οι πολίτες ή τα νοικοκυριά, που έχουν από επτά έως εκατόν επτά ευρώ ετήσιο εισόδημα, όπως ισχυρίζονται οι κλαψομοίρηδες κρατικιστές, όπως διαλαλούν οι δήθεν αριστεροί προστάτες των αδυνάτων, όπως επιβεβαιώνουν οι οπαδοί της σκοτεινής παγκοσμιοποίησης ή όπως επαναλαμβάνουν μαϊμουδίζοντας πειθαρχημένα πίσω από τη ντουντούκα του καθοδηγητή, οι εραστές του αποτυχημένου φρικιαστικού υπαρκτού σοσιαλισμού, που ονειρεύονται την αρπαγή της εξουσίας δια της βίας και την άσκησή της μέσω της ισοπεδωτικής δικτατορίας του προλεταριάτου; Όχι βέβαια!
Κοινά αποδεκτός ορισμός για το τι είναι μεσαία ή μικροαστική ή παραδοσιακή τάξη δεν υπάρχει. Ωστόσο είναι άδικο να την προσδιορίζουμε μόνο από το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο ή τα περιουσιακά στοιχεία. Ο αστός είναι πολύ περισσότερα από αυτά! Είναι ο πραγματικός αντιστασιακός, ο επαναστάτης, ο αισιόδοξος, ο φιλόδοξος, ο διεκδικητικός και ανατρεπτικός πολίτης. Είναι το ανήσυχο φιλελεύθερο πνεύμα που εξερεύνησε τις θάλασσες και τις πέντε ηπείρους, που γκρέμισε την αριστοκρατία και τα φέουδα, που κατέκτησε τον κόσμο, που δημιούργησε τις συνθήκες για τη βιομηχανική και τη γαλλική επανάσταση και που οργάνωσε τις πιο πλούσιες και φιλικές προς τους πολίτες τους δημοκρατίες στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, στην Αυστραλία και στην Αμερική! 
Αστοί είναι οι ήρωες που αναγνωρίζεις και θαυμάζεις διαβάζοντας τα υπέροχα βιβλία του Νίκου Θέμελη. Οι Έλληνες δηλαδή, που από τον δέκατο όγδοο και δέκατο ένατο αιώνα ως τα σήμερα, οργάνωσαν και προετοίμασαν την Ελληνική Επανάσταση και τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, που κυριάρχησαν πνευματικά και οικονομικά και διέπρεψαν στις σκλαβωμένες ακόμα τότε Ήπειρο και Μακεδονία. Που δημιούργησαν πλούτο και πολιτισμό, από την Πόλη ως τη Σμύρνη, από την Αλεξάνδρεια ως το Bουκουρέστι, τη Bράιλα και την Oδησσό και από την Τεργέστη και τη Βενετία ως το Παρίσι!
Αστοί ήταν και οι εθνικοί μας ευεργέτες, που ο πολιτικός κόσμος σήμερα  –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – παραλείπει να τιμήσει με την παρουσία του στις εκδηλώσεις που οργανώνονται στη μνήμη τους, προφανώς γιατί εκτιμά ότι αυτές οι εκδηλώσεις δεν προσφέρονται για προβολή και άγρα ψήφων!
Και  οι κυβερνώντες μας, ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό μανδύα με τον οποίο εμφανίζονται, στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι πλούσιοι και προέρχονται από αστικές και μεγαλοαστικές οικογένειες! Πράγμα βέβαια που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σύμφωνα με τον μεγάλο ηγέτη και φιλόσοφο Μαχάτμα Γκάντι ως πολύ θετικό, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα ήταν απαλλαγμένοι από σοβαρά ελαττώματα όπως: Να διαθέτουν «Γνώση χωρίς χαρακτήρα», να έχουν αποκτήσει «Πλούτο χωρίς μόχθο» και να ασκούν «Πολιτική χωρίς αρχές»!



Γιάννης Β. Δεβελέγκας